Gister heb ik de laatste paar dingen uit mijn ouderlijk huis gehaald. Oude kleren, wat administratie. Dingen die je niet direct nodig had en daardoor bleef liggen. Kortom: there is no way back now. Dat is niet zo erg, maar wel een beetje eng misschien.
Het heeft eventjes geduurd maar ik denk dat ik me toch steeds meer thuis begin te voelen in ons eigen stekkie.
En het gaat ge-wel-dig. Ik heb nog maar 4x keer willen huilen, 10 keer ergens tegen aan willen schoppen, heb nog maar 2x gedreigd,
Ondanks dat het bloggen en schrijven steeds beter af gaat, gaat het me niet snel genoeg. Ik wil meer en ik wil het nu, Plus: Is dit wel echt wie ik ben? Past dit wel bij mij?
Terwijl manlief nog ligt te slapen, zit ik al aan mijn derde bak koffie. Inmiddels is het al 05:02 in de ochtend. Oorzaak? Tandpijn. Godzijdank heb ik nog wat Tramadol liggen. Geintje ;).
Vandaag staat mijn vervolg blog online op www.strijkenissuf.nl. Hierin vertelde ik over mijn bindings en verlatingsangst. Nog belangrijker: mijn ervaring met Tramadol.
Voordat ik trouwde, heb ik twee grote reizen gemaakt. Een daarvan was Thailand.. Een reis van een paar weken. Third Stop: Pai
Voordat ik trouwde, heb ik twee grote reizen gemaakt. Een daarvan was Thailand. Een reis van een paar weken. Seconds Stop: Chiang Mai
Voordat ik trouwde heb ik twee grote reizen gemaakt. Een daarvan was Thailand. Een reis van een paar weken. Second Stop: Chiang Mai.
Voordat ik trouwde heb ik twee grote reizen gemaakt. Een daarvan was Thailand. Een reis van een paar weken. First Stop: Schiphol
Voordat ik trouwde, heb ik twee grote reizen gemaakt. Een daarvan was China. Een reis van een paar weken. First Stop: Düsseldorf Airport.
